MÜ'MİN YALAN SÖYLEMEZ!

"İnsan hiçbir söz söylemez ki yanında (onu) gözetleyen, dediklerini zapteden bir melek hazır bulunmasın."

(Kaf suresi 18.ayet meali) 

Safvân İbnu Süleym radıyallahu anh anlatıyor: 

"Ey Allah'ın Rasûlü! dedik, mü'min korkak olur mu?"
"Evet!" buyurdular.

 "Peki cimri olur mu?" dedik, yine:
"Evet!" buyurdular. Biz yine:
"Peki yalancı olur mu?" diye sorduk. Bu sefer: "Hayır!" buyurdular."
Muvatta, Kelâm 19, (2, 990)

***

Abdullah İbni Mes'ûd radıyallâhu anh''den rivâyet edildiğine göre Nebî sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

 "Şüphesiz ki sözde ve işte doğruluk hayra ve üstün iyiliğe yöneltir. İyilik de cennete iletir. 

Kişi doğru söyleye söyleye Allah katında sıddîk (doğrucu) diye kaydedilir. 

Yalancılık yoldan çıkmaya (fucûr) sürükler. Fucûr da cehenneme götürür. Kişi yalancılığı meslek edinince Allah katında çok yalancı (kezzâb) diye yazılır".
Buhâri, Edeb 69; Müslim, Birr 103-105. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 80; Tirmizi, Birr 46; İbni Mâce, Mukaddime 7; Dua 5

***

İmam Mâlik'e ulaştığına göre, İbnu Mes'ud radıyallahu anh şöyle demiştir:

 "Kul yalan söylemeye ve yalan söyleme niyetini taşımaya devam edince bir an gelir ki, kalbinde önce siyah bir nokta belirir. Sonra bu nokta büyür ve kalbinin tamamı simsiyah olur. Sonunda Allah nezdinde "yalancılar" arasına kaydedilir."
Muvatta, Kelam 18, (2, 990)

***

Abdullah İbnu Amir radıyallahu anh anlatıyor: 

"Bir gün, Rasûlullah aleyhissalâtu vesselâm, evimizde otururken, annem beni çağırdı ve:
"Hele bir gel sana ne vereceğim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam anneme:
"Çocuğa ne vermek istemiştin?" diye sordu.
"Ona bir hurma vermek istemiştim" deyince, Aleyhissalatu vesselam:
"Dikkat et! Eğer ona bir şey vermeyecek olursan, üzerine bir yalan yazılacak!" buyurdular."
Ebu Davud, Edeb 88, (4991)

***
Behz bin Hakim radiyallahu anh anlatıyor: 
"Rasulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: 
"Yazıklar olsun o kimseye ki, insanları güldürmek için konuşur ve yalan söyler! Yazık ona, yazık ona!" 
(Ebu Davud, Tirmizî)
***

“Kimde dört vasıf bulunursa halis münafık olur.O dört şeyden biri kendisinde bulunan kişi ise onu terk edinceye kadar(onda),münafıklıktan bir haslet bulunur.Bunlar: 

Kendisine bir emanet bırakıldığı zaman ihanet eder; 
Konuştuğunda yalan konuşur, 
Anlaştığı zaman sözünde durmayıp bozar.
Bir kimseyle çekiştiği zaman aşırı giderek karşısındakinden fazla kötülük yapar”

(Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi ve Nesai/Cem’ül Fevaid, H No: 8097)

***

Üç Yerde Yalan Söylemekte Sakınca Yoktur

Esmâ Bintu Yezîd radıyallahu anha anlatıyor: 

"Rasûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Ey insanlar! Pervanenin ateşe atılması gibi sizi yalanın peşine düşmeye sevkeden şey nedir? Halbuki, üç yer hariç yalanın her çeşidi âdemoğluna haramdır: 

Bu üç yere gelince:
1. Erkeğin, rızasını sağlamak için hanımına yalanı,
2. Harpte söylenecek yalan. Çünkü harp bir hileden ibarettir.
3. İki müslümanın arasında sulhü sağlamak kasdıyla söylenen yalan."
Tirmizi, Birr 26, (1940)