İLK NAMAZ

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla...

Diğer çocukları çoktan namaza alışmışlardı...Sıra en küçükteydi ama sanki daha önce hiç çocuğunu namaza alıştırmamış gibiydi..Daha çok küçük diye düşünüyordu. Sanki namazla ağır bir yükün altına girecekti küçük çocuğu. Ama neden her hareketi yapınca, gün içinde bir oyana bir bu yana koşuşturunca zor olmuyordu, yorulmuyordu da namazla mı yorulup sıkılacaktı? Şeytanın vesvesesi olsa gerekti bu durum. 

Zamanı gelmişti, yaşı yedi idi ve artık namaz için bismillah demeli ve başlatmalıydı, emir böyleydi zira, hiç bir bahanesi yoktu bu işin. Abileri de aynı yollardan geçmişti. Namaza alıştırmayı o zamanlar bu kadar düşünmemiş dert etmemişti. Evet olsa olsa bu rehavet şeytandan olmalıydı. Bu ilk alıştırma değildi zira...Dualar etti Rabbine, işini kolaylaştırsın diye. Tatlı yavrusu zaten söylemişti ona "anne beni sabah namazına kaldır" diye. Bu da zamanın geldiğini gösteriyordu. Hem aile fertleri kılarken o sıkılıyor, ne yapacağını şaşırıyor boşta kalıyordu. 

Evet artık zaman gelmişti. Hem mevsim yazdı, vakit araları uzundu, namaza alıştırmak için bu da güzel bir fırsattı. Tatlı yavrusuna artık namaza başlayacağını beraberce namaz kılacaklarını anlattı. Hiç itiraz etmedi yavrusu, "tamam" dedi. Sabah namazında annenin bir hayli heyecanı vardı, tatlılıkla dil döktü ancak çocuk kalkamadı, fazla üstelemedi. 

Akşam namazı ile namaza siftah yaptılar. Önce abdest alındı, anne çok itinalı davrandı, ürkütmemek için elinden geleni yaptı. Çocuk da heyecanlı idi "anne ben hangi duaları okuyacağımı nereden bileceğim?" deyince annesi "ben ilk başlarını sesli söyleyeceğim sen de devamını okuyacaksın" dedi. Çocuk "ama anne ya sen, benden önce bitirirsen" dedi endişe ile..."Ben seni bekleyeceğim "dedi annesi, kısa hatırlatmalardan sonra namaz başladı...Ne kadar da tatlı idi namaz kılarken, heyecanı hissediliyordu. Farzdan sonra duasını yaptı çocuk, duadan haz aldı, "anne! nasıl dua ettim biliyor musun?" dedi. "Nasıl dua ettin" dedi annesi yanağına bir öpücük kondurarak: "Dedim ki Allah'ım kışın çok kar yağsın, okullar tatil olsun. Benekli bir kedim olsun dedim." çocuk saflığı temizliği bu olsa gerek...Sünnette kılınınca ilk başlangıç yapılmış oldu, ilk namazın hediyesi çok sevdiği çikolata oldu.

Sabah namazında kalkmak üzere sözleşerek uyudular. Sabah namazında çocuğun kalkması zor olmadı. Annesi ürkütüp kaçırılmak istenmeyen bir kuş misali onunla ilgilendi, abdest alındı veee sabah namazı...Her şey çok güzeldi. Sabah namazından sonra tatlı yavru pencere önünde güneşin doğuşunu beklemeye başladı, henüz çok erkendi "güneşin ışığı var kendisi hala yok dedi abisine" ne tatlıydı, ne temizdi...Devamında öğle namazı abi ile kılındı, ikindi anne ile kılındı... O henüz namaza alışıyor ısınıyordu. Namazdaki hali ne sevimliydi! Yerinde duramıyordu, bir o yana bir bu yana sallanıyor, kâh esniyor, kâh bir yerleri ile uğraşıyordu. Ama namazda olduğunu biliyordu, dualarını nasıl da gayretle okuyordu... Namazı bitirince ki sevinci ise gözlerinden belli oluyordu. Evet o çok büyük bir iş yapıyordu. Evdeki herkes ona çok itinalı davranıyordu. Namaz konusunda hep övgü vardı, tatlı tatlı telkinler vardı, eleştiri yoktu.

Annesi ona Allah Rasulü'nün(sallallahu aleyhi ve sellem) hayatını okuyordu. Başlarda o kitaptan okumasını istememişti...Diğer okuduğu kitaplara benzemiyordu çünkü. Hiç içinde resim yoktu, o yüzden sıkıcı gibi hissetmişti kitabı. Annenin israrları ile dinledi ve Nebi'nin(sallallahu aleyhi ve sellem) hayatındaki güzellikler etkiledi kendisine bağladı onu. Hatta kitabı bitirip tekrar baştan başladı annesi. Dinlemekten hiç yılmıyordu. Kitapta bir de Allah Rasulü'nün(sallallahu aleyhi ve sellem) peygamberliğine iman eden, müslüman olan, ve namaz kılan bir çocuk Ali(radiyallahu anh) vardı. Ne güzel namaz kılıyordu Allah Rasulü (sallallahu aleyhi ve sellem)ile...Kendisi de bir çocuktu ve namaz kılıyordu, ne güzeldi namaz... 

Çocuk abdest alırken lavobaya ulaşmakta zorlanıyordu, annesi bu problemi gidermek için üzerine çıkıp abdest alacağı uygun bir tabure aldı ona. Bu da bir jest oldu çocuğa, artık abdest daha kolaydı yeni taburesiyle... 

Bir kaç sefer annesi farketti ki yavrusu subhaneke duasını okumuyor. Sebebini sorduğunda önce söylemek istemedi sonra nedeni anlaşıldı. Dua içindeki "we celle senâuk" kısmını çıkarıp söylemek zor gelmişti ona. "Tamam dedi annesi o şekilde oku" babası da okunabileceğini söyledi annesine, edindiği bilgilere dayanarak... Bu meselede hallolmuştu.

Anne Allah'a şükürler ediyordu, ilk başlangıç yapılmıştı. Ertesi gün sabah namazında kalkmakta zorlandı çocuk, kalktı ancak abdesti çok kısa süreli olunca israr edilmedi ve kılamadı. Sabah namazları biraz zorlayacak gibiydi, bunda günlerin uzun olmasının da etkisi çoktu ama yılmak yoktu. O hep kalkamasa bile her sabah namazında kaldırma gayretli bir gün meyvesini verecek, bu alışkanlıkta Allah'ın izni ile oturtulacaktı. Öğle namazından çok önce ise abdest alalım diye tutturdu, annesi onu oyalamakta oldukça zorlandı...İkindi namazından sonra ikindinin sünnetini sordu"ben onu da öğrenmek istiyorum" dedi...

Allah'ın bahşettiği tatlı emanetlere riayet gerekti. Bozulmamış fıtrat nasıl da emre itaat ediyordu, zira ibadet fıtrattandı. Fıtrata uygun her davranış, bozulmamış fıtratta kolaylıkla kabul görüyordu. Evet namaz gibi güzel bir başlangıç, aslında hayata başlangıç yapmaktı, namaz hayattı, hayat namazla güzeldi. Namaz yaşama biçimi idi. Biçimlerin en güzeli, en fıtri olanı ile hayata devam etmek her çocuğun hakkı, emanete riayet gerekir, her çocuk anne babalar için, riayet edilmede en başta gelen biricik emanettir...
hayatcemresi  

Namaz'ın alt yapısı nasıl hazırlandı? Temel nasıl atıldı? Bu aşamaya nasıl gelindi?
Bu soruların cevabını aşağıdaki yazılarda bulabilirsiniz...
 Çocuğa Namaz Eğitimi Nasıl Verilir? (1)

Çocuğa Namaz Eğitimi Nasıl Verilir? (2)